اگر فردی شکم خود را از دست بدهد چه اتفاقی می افتد؟

اگر فردی شکم خود را از دست بدهد چه اتفاقی می افتد؟

معده یکی از اعضای مهم دستگاه گوارش انسان است و وظیفه ذخیره، اختلاط و هضم اولیه غذا را بر عهده دارد. اگر به دلیل بیماری یا جراحی معده خود را از دست بدهید، بدن شما با یک سری تغییرات و چالش های فیزیولوژیکی مواجه خواهد شد. در زیر تجزیه و تحلیل دقیقی از تأثیر و اقدامات متقابل از دست دادن معده بر اساس موضوعات داغ و داده های پزشکی در اینترنت در 10 روز گذشته ارائه شده است.

1. عملکرد معده و پیامدهای مستقیم از دست دادن آن

2. موضوعات مربوط به گاسترکتومی که به شدت در سراسر اینترنت مورد بحث قرار گرفته است (داده های 10 روز گذشته)

3. داده های بالینی: وضعیت بقای طولانی مدت بیماران گاسترکتومی

4. راهبردهای سازگاری با زندگی بدون معده

1.اصلاح رژیم غذایی:روش غذا خوردن سه مرحله ای "مایع - خمیر - جامد" را در نظر بگیرید، هر وعده غذایی را در 200 میلی لیتر کنترل کنید، از رژیم غذایی پر قند خودداری کنید و از سندرم دامپینگ جلوگیری کنید.

2.مکمل های غذایی:علاوه بر ویتامین B12، آهن اضافی (سولفات آهن 100-200 میلی گرم روزانه)، کلسیم (کربنات کلسیم 1200 میلی گرم در روز) و ویتامین های محلول در چربی مورد نیاز است.

3.کمک های گوارشی:توصیه می شود به مدت 30 دقیقه بعد از غذا در وضعیت عمودی بمانید و در صورت لزوم از داروهای آنزیم پانکراس (مانند کپسول های با پوشش روده ای با آنزیم پانکراس) برای کمک به هضم استفاده کنید.

4.نظارت و هشدار:به طور منظم روتین خون (هر 3 ماه)، تراکم استخوان (سالانه) و سطوح پپسینوژن (PGI/PGII) را بررسی کنید.

5. پیشرفت های جدید در پزشکی

اخیراً یکی از ژورنال های فرعی «نیچر» گزارش داده است که پیشرفتی در کشت اندام های مصنوعی معده ایجاد شده است. بافت معده مشتق از سلول های بنیادی می تواند پپسین و عوامل درونی ترشح کند. اگرچه استفاده بالینی هنوز 5 تا 8 سال باقی مانده است، اما امید جدیدی را برای بیمارانی که تحت عمل جراحی کامل معده قرار می گیرند، به ارمغان می آورد.

به طور خلاصه، اگرچه پس از از دست دادن معده به مدیریت مادام العمر نیاز است، اما بیماران همچنان می توانند کیفیت زندگی خوبی را از طریق شرطی سازی علمی و حمایت پزشکی حفظ کنند. نکته کلیدی ایجاد یک برنامه تغذیه فردی و مکانیسم های نظارت منظم است.